Wśród Chińczyków, równie popularnym jak europejskie ‘dzień dobry’ jest powiedzenie; ‘czy już jadłeś’. Moje przywiązanie do kuchni chińskiej wynika przede wszystkim, z dwóch czynników. Prostoty i szybkości przygotowania potraw oraz nietuzinkowego smaku połączonego z różnorodnością jarzyn. Cała sztuka gotowania, opiera się przede wszystkim na solidnym woku oraz tradycyjnych chińskich warzywach, które bez problemu można kupić prawie w każdym supermarkecie. Nagroda za chwilę spędzoną w kuchni to przysłowiowe ‘niebo w gębie’ i podziw współbiesiadników, domowników czy zaproszonej na kolację miłości życia. Do tego kieliszek wina, niezbyt mocnego – ja na przykład lubię pinot grigio.
Osobliwością kuchni chińskiej jest dowolne eksperymentowanie ze składnikami tworząc potrawę najbliższą naszemu żołądkowi. Jeśli ktoś lubi bardzo silne ostre smaki, stosuje w nadmiarze paprykę chili, czosnek. Jeśli jesteśmy raczej za słodkimi jadłem, ograniczamy wymienione składniki prawie do minimum, tak aby stanowiły jedynie wątek aromatyczno smakowy.
Przygotowanie i składniki:
350 gram piersi z kurczaka, pokrojonych w paski. W tym wypadku, kroję kurczaczka wcześniej, zostawiając go w pojemniku, który niezbyt obficie wypełniam odrobiną oleju sojowego i czosnku, tak aby nabrał wyrazistości smakowej.
Orzechy nerkowca. Zazwyczaj garść na taką potrawę. Również kwestia smaku, jednak ważne jest aby nie przesadzić z ich smażeniem w woku, ponieważ po pewnym czasie wydzielają szkodliwe toksyny i mogą zniszczyć całe ‘chińskie przedsięwzięcie’.
Noodle – czyli forma makaronu. Tuż przed rozpoczęciem procesu smażenia, noodle umieścić w garnku zalać wrzątkiem i odczekać ok 10 minut. Następnie odcedzić i dodać do smażonego dania w woku.
Warzywa – czyli wszystko co mamy w zasięgu ręki, ale bez przesady. Kanonem jest czosnek, papryka czerwona i zielona, zielona fasola lub szparagowa, cebula i grzyby.
Na rozgrzany wok, wrzucamy niewielką ilość orzechów nerkowca, następnie po kilku minutach dodajemy przygotowanego wcześniej kurczaka. Przewracając czekamy do efektu dosyć silnego zarumienienia się. Następnie wrzucamy, przygotowane wcześniej warzywa, a na końcu wędrują odcedzone noodle. Całość smażymy kilka minut, nie za długo, choćby dlatego, że przesmażone warzywa tracą swoje wartości odżywcze a wszystko może przyjąć charakter jedzeniopodobnej breji, niż smacznego dania – yami yam.
P. S Oczywiście nazwa yami yum, jest wymyślona przeze mnie i nie mam pojęcia jak nazywa się oryginał
