Jestem raczej gównianym maratończykiem, próbowałem raz, przebiegłem w 3h45 minut. Moja specjalność to krótkie dystanse. Sił próbowałem również w półmaratonach było lepiej, ale też słabo, może dlatego że wyrastałem przez lata w sportach walki, i nigdy nie przełamię pewnych barier. W boksie zresztą tak już jest, że biega się sporo ale wysiłek zgoła inny. To historia. Piszę to gdyż jestem zainspirowany tym co napisał Wojtek Staszewski dziennikarz Gazety Wyborczej, któremu kasy na maraton we Frankfurcie zabrakło.
Jestem bloger brockley sid, interesuje mnie sztuka oraz teatr. Blogowanie to moje hobby, nigdy praca, której nie mieszam do blogowania, a jeśli brakuje mi na zagraniczny wyjazd to pracuję tak żebym w końcu mnie było stać, ale nie jęczę i nie histeryzuję. Nie mam fioła na punkcie sportu, uprawiam regularnie 4 razy w tygodniu, nigdy o tym nie opowiadam i nie epatuje smutkiem z powodu braku forsy na wyjazd do USA na seminarium Basa Ruttena, w którym z przyjemnością wziął bym udział, ale to rzecz trzeciorzędna. O moich spektakularnych sukcesach mógłbym opowiadać kilka godzin, o porażkach również. Tylko po co? Stać mnie na wiele rzeczy, na całe mnóstwo innych nie. Marzę o nieruchomości w Londyńskim Chelsea lub w Szwajcarii. Tylko co to kogo gówno obchodzi? Internet daję prawdziwą wolność i swobodę, ale przede wszystkim pokazuje ten niezwykły kunszt mierności dziennikarzy pokroju Wojtka Staszewskiego. Świat pełen jest nierówności i niesprawiedliwości, tylko po co na tym się rozczulać? Platformy blogowe mają w swoich szeregach dziesiątki fenomenalnych pisarzy, którzy o niebo lepiej wykonali by pracę Wojtka Staszewskiego. Nie tylko staranniej i z większym polotem ale również, bez dąsów i jęczenia, że bieganie 42 kilometrów jest czymś nadzwyczajnym. Każdy jest bohaterem przed klawiaturą i we własnym świecie.
Nie wzdycham więc że mnie nie stać bo mam talent, lub nie, jestem kim jestem.
Jestem brockley sid interesuje mnie teatr…….
